Ik spreek helaas uit ervaring. Zo werden mijn twee jongens nét een maandje voor ze naar de basisschool moesten overdag zindelijk en werd een van de twee in de nacht pas zindelijk op zijn 8e.
Het initiatief bij de kinderen laten
Als peuter lieten wij de jongens eigenlijk gewoon lekker hun gang gaan. Mijn insteek was: zolang ze zelf niet aangeven dat ze op het potje willen plassen of hun luier niet meer willen dragen, laten we het zoals het is. Actief aan de slag met zindelijkheid op hun tweede zag ik echt niet zitten. Prima dat andere ouders daar wel voor kiezen natuurlijk, maar wij wilden de keuze liever bij de kids laten.
Maar goed, toen ze drie jaar en tien maanden waren, hield dat wachten natuurlijk ook een keer op. Dus uiteindelijk hebben wij als ouders toch het initiatief genomen en het zindelijkheidsproces opgestart. Met potjes en stickers hebben we een klein maandje besteedt aan het zindelijk worden en met succes: overdag was binnen vier weken geregeld.
Niet zindelijk in de nacht
Bij mijn ene zoon ging het zindelijk worden in de nacht eigenlijk vanzelf. Het duurde wel eventjes, maar zonder al teveel problemen. Maar bij mijn andere zoon ging het helaas minder soepel. Of zeg maar gerust: het ging niet.
Tot hij zeven jaar was maakte ik hem elke avond, als ik zelf naar bed ging, wakker om te laten plassen. Ondanks dat plaste hij toch nog zo’n drie keer per week in bed en werden wij midden in de nacht wakker gemaakt. Na een half jaar aanklooien werd het tijd om de huisarts te benaderen.
Plastabletten
Van de huisarts kregen we het advies om twee maanden plastabletten te geven. Deze tabletten zorgen ervoor dat er minder urine aangemaakt wordt ’s nachts en je kind dus ook minder snel in bed plast. Met deze tabletten ging het inderdaad perfect: geen enkel ongelukje ’s nachts. De huisarts gaf aan dat we na een maand moesten afbouwen naar de helft van de hoeveelheid. Ook dat ging goed, maar op het moment dat we helemaal stopten met de tabletten, ging het toch weer mis. Dus werd het tijd voor het tweede advies van de huisarts: een plaswekker.
Een plaswekker
Het voelde best wel even als een ‘dingetje’, om een plaswekker aan te schaffen voor mijn zoon. Je hebt dan toch een klein beetje het gevoel dat je ergens in faalt, ofzo. Maar serieus: de plaswekker was écht dé oplossing voor mijn zoon. Een plaswekker zorgt ervoor dat je kind gewekt wordt als hij of zij ’s nachts urine los laat. Door middel van sensoren in de speciale onderbroekjes gaat er een alarm af. Maak je geen zorgen: je kind zit niet aan een kabel aangesloten ofzo: de onderbroekjes zijn gewoon als normale broekjes, maar aan de voorkant zitten er dus sensoren. Deze zenden en signaal naar de wekker.
Wat een uitvinding!
In het begin ging het natuurlijk best vaak mis, maar na een paar weken zagen we dit rustig aan afnemen. Waar hij eerst nog wakker werd gemaakt door de wekker met een flinke natte plek in bed, werd hij na enkele weken wakker gemaakt vanwege een kleine druppel in zijn onderbroek. Bewijs dus dat hij al aan het leren was om zijn plas beter in te houden wanneer de wekker af ging.
Na twee maanden had hij vervolgens zijn derde maand helemaal alarm-loos, oftewel geen enkel ongelukje meer. Dat was dan ook voor ons het moment om de wekker weg te mogen doen en hem te laten slapen zonder plaswekker. En ik kan je zeggen: hij is nu ruim 9 jaar en hij heeft nooit meer een ongelukje gehad!
De plaswekker die wij hebben gebruikt en ook écht aanraden is de Mickey plaswekker van Urifoon.
Heeft jouw kind problemen (gehad) met zindelijk worden?
Dit gastblog is geschreven door Linda van Digitaalopvoeden.nl
