En toen stond ze halverwege de trap

Kleine Miya is nu bijna 15 maanden. Lopen doet ze aan het handje en langs de tafel, dat vind ze nog best heel eng. Wat ze niet eng vind, is klimmen. De kleine meid klimt overal op. Op de stoelen, zodat ze lekker kan wiebelen. Op de bank waar ze dan leuk op het randje gaat staan, of de leuning, dat is nog leuker! Zo klimt ze ook graag op de tafel, en stapelt ze van alles op elkaar om daar weer op te klimmen.

Traphekje

En toen dus de trap. Je kunt geen seconde het hekje open laten, of madam staat alweer halverwege de trap. Doodeng. We hebben dus netjes een traphekje neergezet, zodat ze niet de woonkamer uit kan, en de trap op kan kruipen. Want hoewel ze goed ergens op kan klimmen, eraf is nog een probleem.

We hebben een mooi hekje staan, maar zij vind het niks. Ze staat ervoor alsof je haar in de gevangenis hebt gezet. Ze is nooit een box kind geweest, en ook dit vind ze een crime. Gillen, schreeuwen, en boos tegen het hekje aan schoppen. De schroeven gaan al loss door haar getrek aan de tralies.

traphekje2 traphekje3

Omdat ze camping bedjes wel erg leuk vind, dacht ik dus om een ander traphekje te halen. Deze werden mij aanbevolen, ik heb er geen ervaring nog mee, dus dat vraag ik graag aan jou. Welk traphekje heb jij gebruikt?

 

 

Spread the love

Eén gedachte over “En toen stond ze halverwege de trap

Reacties zijn gesloten.