Wat heb ik een spijt dat ik ooit begonnen ben aan de prikpil. Waarom? Nou waarom niet. Ik kan er uren over praten want pas wanneer je stopt met de prikpil zie je wat het allemaal met je lijf heeft gedaan en krijg je gelijk met de gevolgen te maken.
De prikpil is een anticonceptie die je in de vorm van een prik in je bil of arm ingespoten krijgt. Deze prik moet je elke drie maanden halen bij de huisarts (of bij de assistente). Het grote voordeel is dat je niet elke keer een pilletje moet nemen die bij een hoop vrouwen regelmatig vergeten word. Ook vond ik het zelf een hele mooie bijkomstigheid dat je niet elke keer ongesteld werd en dat mijn hevige menstruatiepijn minder moest worden of zelfs weg zou gaan. Dit was gelijk bij mij naar de eerste prik voorbij. Klinkt goed toch? Dat je iets langer zou moeten wachten tot de pil uit je lijf is zodat je weer zwanger kan worden was voor mij toen niet zo’n bezwaar. Ik was immers 15 toen ik er mee begon.
Dat dacht ik ook. Tot ik eenmaal 10 jaar later wou stoppen met de prikpil omdat we een kinderwens kregen. Ik ging toen pas kijken op internet naar de verhalen (ja niet heel slim, ik weet het) en kwam er achter dat er heel veel verschillende verhalen waren van vrouwen die ook aan de prikpil hebben gezeten. Zo zijn er dames en dokters die zeggen dat je na 6 maanden al weer zwanger zou kunnen worden. Maar er gaan ook veel verhalen de rondte dat het soms wel 1 tot 3 jaar kan duren voor je weer volledig vruchtbaar bent. BAM! Dat kwam dus echt binnen als een kanon.
Dan stop je toch wat eerder met de prikpil?
Nou zou je denken, ach als dat het is? Dan stop ik toch wat eerder? Maar dat vond ik vrij lastig. Prive zitten wij wel in een iets lastigere situatie. We hebben nog wat schulden, zaten pas net in ons nieuwe huis. Het kwam gewoon nog niet helemaal in ons op om maar gewoon “te stoppen”. Dit kwam pas ter sprake toen de rust was wedergekeerd en we er echt beide zo iets bij hadden van “het is tijd”. Op het moment dat wij die keuze hadden gemaakt ging bij ons ook gelijk de knop om.
Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik ben niet meer naar de dokter gegaan voor de volgende prik en na 3 weken (nadat de laatste prik was uitgewerkt) begon ik dingen te voelen in mijn lijf. En nee het was geen goed gevoel. Ik kreeg ineens een hele rommelige huid. Puistjes, droge plekken, en ook echt enorme haaruitval en moodswings. Mijn concentratie was weg terwijl ik me juist altijd heel goed op dingen kon concentreren. En tot overmaat van ramp kreeg ik ook echt enorm pijnlijke steken in mijn buik.
Gillend wakker worden van de pijn!
De steken kwamen de week er op steeds vaker en werken ook steeds heviger. Dus zo paranoia als ik ben heb ik de huisarts gebeld. Deze stelde mij gerust, “dat heet ontpillen mevrouw” werd er gezegd. Na een paar weken of maanden zou het wel voorbij moeten zijn. De oplossing? Ibuprofen of weer aan de pil (hallo, ik wil JUIST zwanger worden!!). Even doorbijten dan maar. Het was redelijk vol te houden. Tot ik ‘s nachts nat van het zweet en gillend van de pijn wakker werd. Dit was de meest hevige pijn die ik tot nu toe ooit had gevoeld. Mijn vriend schrok er ook zo enorm van, en het duurde misschien maar 5 minuten maar voor mij leek het wel uren te duren. Tijd om maar weer eens naar de dokter te gaan.
Dus daar stond ik weer bij de dokter. Dit keer kreeg ik een vervangend arts. Hij vertelde mij dat ik misschien een blindedarmontsteking had en er werd dus bloed afgenomen. Gelukkig bleek dit niet het geval. But little did i know dat het nog zelfs erger kon. Ik had namelijk een ontsteking in mijn baarmoeder en op mijn eierstokken. Doordat ik jaren aan de prikpil zat en nu plots gestopt was kregen mijn organen een enorme opdonder en dat resulteerde in deze hevige pijnen. Na een paar weken en een hele hoop paracetamol en ibuprofen was het weg, gelukkig.
Als ik 10 jaar geleden had geweten dat dit allemaal zou gebeuren als ik zou stoppen met de pil was ik er nooit aan begonnen. Heb jij ook de prikpil? En hoe zijn jouw ervaringen hiermee?
Je moet zo goed alles onderzoeken voordat je hormonen in je lichaam spuiten schat. Ik was aan de normale pil en wist dat je pas met een prikpil moest beginnen na het krijgen van kinderen. Nu gebruik ik deze inmiddels fijn en al 7 jaar na 2 kids. Ik hoop dat alles in orde komt en dat het snel zal helen. En dat je snel een prachtig kindje zal krijgen. Ik ga voor je duimen! Xoxo
Jeetje wat een heftig verhaal. Zelf gebruik ik de pil, maar wil ik daar eigenlijk ook gewoon mee stoppen. Ik heb geen relatie en wil die rommel niet meer in mijn lijf. Ik hoop dat er voor jou nog een goed eind aan dit verhaal kan komen 💕
Ik heb een mirena spiraal, werkt super. Maar daar gingen heel wat stappen aan vooraf. Hormonen zijn gewoon rottig. Je kunt niet met ze en niet zonder ze 🤔
voor mij geen rommel meer in mijn lijf. Ik werd een monster van de pil (ja, meerdere pillen geprobeerd), toen maar opgegeven want we wilden toch een kind. Tussen nr. 1 en nr. 2 mocht manlief voor anticonceptie zorgen dat is hij blijven doen na nr. 2. Heerlijk, geen gedoe met mijn hormonen en het is perfect te doen.
Jeetje wat heftig! Ik heb alle anticonceptie geprobeerd, behalve de prikpil! Aangezien ik slecht reageerde op de andere dingen besloot ik niet iets in mn lichaam te spuiten waar ik niet zomaar mee op kon houden (omdat het er 3 maanden inzit en het er niet tussentijds uitgehaald kan worden). Nu de mirena spiraal. So far so good
Jeetje, heftig! Nooit geweten dat dit soort nare bijkomstigheden erbij hoorden.